Adamın biri sürekli sapan yapıp mahalledeki evlerin camlarını kırdığı için çevredekilerin şikayeti üzerine akıl hastanesine yatırılır.
Hastanede adamın tavır ve davranışlarını bir yıl boyunca izleyen adamın gayet normal olduğuna dair bir rapor hazırlayıp taburcu edilmesi önerisinde bulunmuş.
Adamı taburcu etmek için gerekli evrakları imzalamak üzere olan başhekim adamla birazcık sohbet etmek maksadıyla yanına çağırıp sormuş;
─ Evladım seni taburcu etmeye karar verdik. Buradan çıktıktan sonra neler yapmayı düşünüyorsun? Bir plan yaptın mı hayatına dair?
─ Kendime bahçesi olan bir ev kiralayacağım.
─ Peki ya sonra?
─ Evin bahçesine fidanlar dikip ağaç yetiştireceğim.
─ Gayet güzel. Peki ya sonra?
─ Sonra ağacın çatallı olan dallarını kesip sapan yapacağım, tüm mahallenin camlarını kıracağım!
Bu cevabı duyan başhekim hemen kararını verir; bizimki içerde yatmaya devam edecektir.
Yaklaşık bir yıl daha gözlemlenir adam, tüm davranışları gayet normal.
Evrakları imzalamadan önce son bir mülakat yapıp kararını öyle vermek ister başhekim, çağırıp sorar yine bizimkine;
─ Evladım, seni buradan çıkarmak istiyoruz. Çıktıktan sonra neler yapacaksın? Hayatını nasıl devam ettirmeyi düşünüyorsun?
─ Yaklaşık iki yıldır buradayım bildiğiniz gibi. O yüzden buradan çıkar çıkmaz hemen güzel bir sevgili bulacağım.
─ Peki sonra?
─ Bulduğum ilk fırsatta sevgilimi eve davet edeceğim.
Başhekim iyice heyecanlanır!
─ Peki evladın, sonra?
─ Sonra üzerindeki kazak ve pantolonunu çıkaracağım.
─ Ya sonra evladım?
─ Sevgilimin sütyenini ve donunu çıkaracağım.
Sohbete kendini iyice kaptıran başhekim yine sorar;
─ Peki sonra?
─ Sonra sevgilimin don lastiğinden sapan yapıp, mahalledeki tüm evlerin camlarını kıracağım!
