Temel ile Fadime, kızları Emine’yi evlendirmişler. Düğünden sonra bir hafta geçmiş, ama yeni evlilerden hâlâ bir haber yokmuş. Bu durumu merak eden Fadime, kocası Temel’e demiş ki;
─ Ula Temel, ha bunların sesi soluğu çıkmıyor. Ben bugün gidip bunları bir dolanayım bari.
─ Tamam Fadime, git bak bakalım ne yapıyorlar?
Oflaya puflaya yola çıkan Fadime, yeni evlilerin kapısını çalmış.
Çırılçıplak vaziyette kapıyı açan Kızı Emine seslenmiş:
─ Buyur anne.
Kızını çırılçıplak görünce şaşkına dönen Fadime, o hırsla sormuş;
─ Uyyy!.. Ha bu nedir kızım? Ayıptır da!..
Emine gülümseyerek cevap vermiş;
─ Sen bilmezsin annecim!.. Bu ask elbisesi ask!..
─ Tövbe estağfurullah!..
Fadime tam içeri girecekmiş ki, karşıdan çırılçıplak gelen damadı seslenmiş;
─ Ooo anne hoş geldin?
Fadime utanarak sormuş:
─ Ula uşağım, bu ne rezillik?
Damat gülümseyerek cevap vermiş;
─ Annecim sen bilmezsin!.. Bu ask elbisesi aşk!..
Çaresiz kalan Fadime bir koşuda evde almış soluğu ve kendini sorgulamaya başlamış;
─ Ula, ben gerçekten geri kafalı mıyım acaba?
Uzun uzun düşündükten sonra, üstünde başında ne varsa soyunup dökünen Fadime, evde çırılçıplak dolaşmaya başlamış.
Akşamüstü kapı çalınmış. Fadime pencereden bakmış ki, gelen kocası Temel. Saçını başını düzelten Fadime, çırılçıplak vaziyette kapıyı açarak seslenmiş;
─ Buyur Temel’im.
Karısı Fadime’yi çırılçıplak görünce, gözleri yerinden fırlayan Temel, şaşkınlıkla sormuş;
─ Ula karı, bu ne hal? Kafayı mı yedun da?
Fadime gülümseyerek cevap vermiş;
─ Ula kocacığım sen bilmezsin!.. Bu aşk elbisesidir da!..
Temel cevap vermiş;
─ Ula Fadime, biraz ütüleseydin bari!..
