Yaşlı Fred, hastaneye kaldırılmış. Durumu gitgide ağırlaşıyormuş.
Ailesi, aile papazını da kendilerine eşlik etmesi ve gereği halinde görevini yapması için çağırmış.
Papaz ve aile üyeleri yatağın etrafında beklerken, Fred’in durumu aniden kötüleşmiş.
Yatağından yarı doğrularak, el işaretleri ile yazacak bir şeyler istemiş.
Papaz, anlayışlı bir şekilde, Fred’e bir kağıt ve bir kalem uzatmış.
Fred titreyen ellerle hızlı hızlı kağıda bir şeyler yazıp, kağıdı papaza uzatmış ve aniden birkaç saniye sonra da hayatını kaybetmiş.
Papaz, böyle acılı bir anda kağıttakileri okumanın doğru olmayacağını düşünerek kağıdı cebine sokmuş.
Birkaç gün sonra, Fred’in cenazesi sırasında, Fred’in verdiği kağıdın cebinde olduğunu hatırlamış papaz.
Cenazenin gömülmesinden hemen önce, Papaz ileri cıkarak;
─ Sevgili Fred, ölmeden hemen önce benden kağıt kalem isteyerek birşeyler yazdı. Zaman pek uygun olmadığı için o anda bakmadım fakat, şimdi hepinizin önünde bu notu okumak istiyorum! demiş ve cebinden kağıdı çıkararak yüksek sesle okumuş;
“Lütfen bir adım sola çekil. Oksijen hortumuma basıyorsun!”