Tırtılın Son Dediği

Bir uyuşukluk hissediyordu bedeninde minik tırtıl. Uyuması gerektiğini anlamıştı. Uyumak istedi, uzun bir süre uyumak…

Bir koza yaptı kendine ve daldı en derin uykusuna tırtıl.

Tuhaf bir uyuşukluğun ardından gelen uyku, uzunca bir süre almıştı sanki. Uyandı minik tırtıl, bakındı etrafına.

Fakat hareket etmesine izin vermeyen bir kabuk hissediyordu. Var gücüyle yardı kabuğunu.

O da ne, kanatlara benzeyen tuhaf bir şey vardı sırtında. Bilinmezliğin verdiği korkuya anlam verememişti tırtıl.

Ne kadar uyuduğunu bilmiyordu ama acıktığından emindi. Güzel bir yaprağa takıldı gözleri minik tırtılın.

Ona ulaşmak için ağaca çıkmalıydı. Denedi, fakat bir şeyler onu geri atıyordu. Tekrar denedi, yine olmamıştı. Ve bir daha…

Artık ağaca çıkmasının imkânsız olduğunu anlamıştı. Çünkü sırtında ona yabancı bir ağırlık vardı.

Açlık, korku ve anlamsızlık ile ağlamaya başladı minik tırtıl. Ne yapacağını bilemiyordu…

Beyaz ve bilge bir kelebek gördü ağladığını minik tırtılın. Kondu bir çiçeğe ve minik tırtılın sakinleşmesini bekledi.

Sonra neler olduğunu sordu. Ağaca tırmanamadığını söyledi ağlayarak. Söz aldı bilge tırtıl:

“O dala tırmanamasan da, belki ona uçabilirsin!”

O anda sırtındaki tuhaf şeylerin, çok güzel kanatlar olduğunu anladı minik tırtıl. Ve var gücüyle çırptı rüzgara kanatlarını, uçtukça uçtu…

Kanatlarının büyüleyici güzelliği ile mest oluyordu. Rüzgara karşı güçlü bir şekilde uçabiliyordu. Hatta en güzel yapraklara, en yüksek dallarda konabiliyordu artık.

Anlamsız, korku dolu ve üzgün hissediyordu minik tırtıl, şimdi ise sadece mutlu, hem de çok mutlu…

Minik tırtıl, güzel bir kelebeğe dönüştüğünü anlamıştı artık. Bir dönüşümün habercisiydi ağırlıkları tırtılın, anlamıştı.

Yaşam boyunca her birey, birçok farklı dönemden geçer. Hayat mücadelesini verirken, çeşitli iç ve dış engeller ile karşılaşır.

Çoğu kimse bu engeller karşısında yılar ve hayatı monoton bir hal alır. Artık yaşamaktan zevk almaz ve sadece bitkin hisseder.

Oysa kişinin karşılaştığı bu iç ve dış engeller, onu, hedeflerine kolaylıkla varması için güçlendiren etmenlerdir.

Tıpkı minik tırtılın geçirdiği değişim ile omuzlarında büyük yük hissettiği kanatları gibi.

Bilge Değişim, sosyal yaşamda her bireyin iç ve dış yolculuğunda ona rehber olmak ve onunla birlikte kanatlanmak için var olan bir kuruluştur. Her insan bunu hak ediyor.

Unutmayın!

Tırtılın son dediği şeye, dünyanın geri kalanı kelebek der.

Psikolog Kadir Özsöz