İstanbul’a taşınan Temel bir gece bara gidip felekten bir gece çalmak ister.
Alışkın olmadığı içkileri peş peşe içince de gömleğine kusar.
─ Eyvah, demiş barmene, eyvah punu görünce Fadime penum canuma okur!
Barmen, Temel’in haline acıyıp hemen bir senaryo uydurmuş.
─ Gömleğinin cebine bir yüz lira koy, demiş Barmen,
Eve gidince de ‘barda otururken yanımdaki adam gömleğime kustu ve temizletmem için de yüz lira verdi’ dersin, olur biter.
Barmenin verdiği akıl Temel’i rahatlatmış ve daha da içmiş.
Eve gidince de gömleğini Fadime’ye uzatıp, barmenin hazırladığı senaryoyu anlatmış.
Gömleğin cebine bakan Fadime;
─ Ula Temel, demiş, Purada yüz değil iki yüz lira var!
─ Şey Fadimecum, demiş Temel mahcup bir şekilde, O terbiyesuz heruf üstüme kustuğu yetmezmuş gibi bir de gelip altima kaçirdu da!