Sütün Hesabı

Trabzon Beşikdüzü’ndeki köy enstitüsünde bir Cumartesi günü öğrenciler, kooperatifin sütünün nereye gittiğini sorgular ve bu konuda bilgilendirme ister.

Siyasete kurban giderek kapatılan köy enstitülerinde, haklı sorgulamayı ve netice almayı anlatan, öğrencileri her anlamda ve alanda aktif hale getiren sistemi çok güzel örneklendiren bir olay…

Köy enstitülerinde cumartesi günleri bütün öğrenciler, öğretmenler ve müdür bir araya gelir haftanın bir değerlendirmesini yapar, yanlış uygulamalar masaya yatırılır ve kararlar alınırdı.

Yer: Trabzon Beşikdüzü Köy Enstitüsü.
Bir öğrenci: “Kooperatifimizin 5 ineği var, günde 25 kilo süt alınıyor, bu sütler ne oluyor?

Biz hiç süt içmiyoruz; kooperatif başkanı bunu açıklasın.”

Diğer bir çocuk: “Sütler hep öğretmenlerin evine gidiyor”

Başka bir çocuk: “Müdür Beyin evine de her gün yardımcıları gelip 3 kilo süt götürüyor.”

Kooperatif başkanı söz alır ve sütlerin öğrencilere yetmeyeceğini düşünerek parayla öğretmenlere satıldığını söyler.

Herkesin evine günde kaç kilo süt gittiğinin ve elde edilen gelirin dökümünü verir.

Satın alınan ineklerin parasının çıkmasına çok az kalmıştır. 

Bir öğrenci söz alır: “Kooperatif bu işte haklı, 25 kilo süt 500 kişiye bölünürse bir yudum bile düşmez.”

Bir başkası:-“Biriktirilir, birkaç günde bir verilir.”

Başka bir öğrenci: “Süt biriktirilemez, bozulur, bu sökmez.”

Bir başka çocuk kabul gören mantıklı yolu bulur: “Bir kişiye 250 gram hesabı ile her günün sütü 100 arkadaşımıza verilsin. Ertesi gün diğer iki sınıf süt içer, sonra diğerleri… Böyle olursa altı günde bir hepimiz süt içmiş oluruz.”

Ve karar bu öneri doğrultusunda alınır ve öğretmenler evlerine dışarıdan süt bulurlar.

Kaynak: Piramidin Tabanı / Hürrem Arman