Mutlu İnsanın Hikayesi Olmaz

Kadın frengi hastası, 8 çocuğu var. Bu çocukların üçü sağır, ikisi kör, birisi de zeka engelli.

Kadın hamile ve doğan çocuk BEETHOVEN.

Sarhoş baba, hasta anne, yatılı okullarda geçen yalnız bir çocukluk, bitmeyen depresyon ve sara hastalığıyla mücadele eden dahi; DOSTOYEVSKİ.

6 çocuktan ilki o, iki erkek kardeşi bebekken ölüyor, üç kız kardeşi Nazi zulmünde ölüyor.

Babası baskıcı, geçimsiz biri. O ise hep yalnız; Onun adı KAFKA.

11 yaşında babasını kaybediyor, dedesi sert kişilik. Onu evden gönderiyor. Yoksul aile, 11 yaşında tersanelerde çıraklığa başlıyor; GORKİ.

Babasından sürekli kemerle dayak yiyen bir çocuk… Çoğu geceler sokakta yatıyor. Cildi hasta, karaciğerinden muzdarip; BUKOWSKİ.

13 yaşında annesi ölüyor, okula gidemiyor, hayatı boyunca ruhsal hastalığının tekrarlayan ataklarından muzdarip.

Bir kitap kurdu; VİRGİNİA WOOLF.

Babası borçları yüzünden hapishaneye düşünce çalışarak borçları ödemek, ailesine bakmak zorunda kalan, okula gidemeyen küçük bir çocuk kendini yetiştiriyor; CHARLES DİCKENS.

Mutlu insanın hikayesi olmaz”

Umberto Eco