Konfiçyus bir arkadaşına bilgiyi paylaşmanın güzelliğini şöyle anlatır;
“Senin bir yumurtan var, benim de bir yumurtam var.
Sen yumurtanı bana versen, ben de yumurtamı sana versem yine senin bir yumurtan, benim de bir yumurtam olmuş olur.
Ama senin bir bilgin var, benim de bir bilgim var.
Sen bilgini bana versen, benim bilgimle birlikte iki bilgim olmuş olur.
Ben de bilgimi sana versem senin bilginle birlikte iki tane bilgin olmuş olur” der.
Konfiçyus insanoğlunun O’nu en çok şaşırtan özelliğini şöyle anlatır;
İnsanoğlu para kazanmak için sıhhatini verir.
Sonra sıhhatini kazanmak için parasını verir.
Geleceğini düşünürken yaşadığı günü unutur.
Böylece ne bugünü yaşar, ne de geleceğini.
Aslında ölüm yokmuşçasına yaşarken, yaşamamış gibi ölürler…
