Bu yazı, dünyanın en meşhur üç tenorundan ikisi; Placido Domingo ve Jose Carreras hakkında…
(Üçüncü tenor meşhur Luciano Pavarotti’dir.)
İki büyük tenoru “büyük” yapanın sadece sesleri ve yorumları olmadığını ortaya koyan bu öykü, “O iyi insanlar o güzel atlara binip gittiler de, nereye acaba?” sorusuna verilebilecek cevaplardan biri…
Katalanlar İspanya’ya hükmeden Madrit’den bağımsızlıklarını almak için mücadele ediyorlar. Bu karşıtlık hayatın her alanında kendini gösterir.
Futbolda bile Barselona katalanların “Milli Takımı” muamelesi görür, Real Madrid ise İspanya devletinin “Resmi Takımı” gibidir…
Benzer şekilde Placido Domingo Madrit’lidir ve Jose Carreras Katalan’dır.
Politik nedenlerle, 1984’te, Carreras ve Domingo birbirlerine düşman oldular.
Çok popüler olduklarından ve dünya çapında aranan sanatçılar olduklarından, ikisi de kontratlarında, sadece eğer diğer tenor davet edilmezse şarkı söyleyeceklerini bildirdiler.
1987’de Carreras, rakibi Placido Domingo’dan daha acımasız bir düşmanla karşılaştı. Kendisine konulan teşhis ile alt üst olmuştu: Kan kanseri!
Kanserle mücadelesi çok acılı idi. Sayısız tedavi gördü, bunun yanısıra kemik iliği nakli yapıldı ve kan nakli yapıldı, bunlar için ayda bir kez ABD’ye gitmek zorundaydı.
Bu koşullar altında çalışamıyordu, bu yolculukların ve tıbbi tedavilerin yüksek maliyeti maddi durumunu güçleştirmişti.
Parası bittiği zaman, Madrid’de, tek amacı kan kanseri hastaları için tedavi desteği sağlamak olan bir vakfı keşfetti.
Hermosa Vakfı’nın desteği sayesinde Carrera hastalığı yendi ve şarkı söylemeye geri döndü.
Bir kez daha yükselmiş ve layık olduğu statüye ulaşmıştı ve Vakıf’a katılmaya karar verdi. Vakfın yasalarını okurken, Vakfın kurucusunun, en önemli katılımcının ve vakfın başkanının Placido Domingo olduğunu öğrendi.
Daha sonra, Placido Domingo’nun bu organizasyonu sadece onun tedavisine yardımcı olmak için kurduğunu, ama Carreras’nın “düşmanından” yardımı kabul etmeyebileceği gibi bir durum olur diye isminin gizli kalmasını istediğini keşfetti.
Ancak, bu hikayenin en dokunaklı bölümü onların karşılaşmasıdır. Placido Domingo’nun Madrit’ teki konserlerinden birinde, Carreras konseri bölüp, alçakgönüllü bir şekilde dizlerinin üzerine çöküp, ondan bağışlanmayı istedi ve seyircilerin önünde ona teşekkür etti.
Placido, onun kalkmasına yardım etti ve kocaman bir kucaklama ile büyük dostluklarının başlangıcını mühürlediler.
Placido Domingo ile yapılan bir röportajda, muhabir ona neden Hermosa Vakfı’nı kurduğunu sorarak ekledi;
“Düşmanınızın da bu vakıftan yararlanmasının yanısıra, rakibiniz olan tek sanatçıya yardım ettiniz. Neden?”
Domingo kısa ve kesin bir yanıt verdi:
“Çünkü! böylesine bir sesi kaybedemezsiniz.”
