Vaktiyle bir derviş seyahat edeceği yöne giden bir kervana denk gelmiş.
Katırların, develerin, eşeklerin ve kalabalık bir insan topluluğunun olduğu kervana katılmış.
En geriden yaya olarak devam etmiş yürümeye.
Kervan yoluna devam ederken bir boğazda karşılarına haydutlar çıkmış.
Kervanı durduran haydutlar, yolcuların nesi var nesi yok soymaya başlamışlar.
Sıra dervişe gelince, alınacak bir şey olmadığını gören haydutlardan biri, “Defol!” diye onu kovmuş.
O da bir ağaç altına oturmuş, çubuğunu tüttürmeye başlamış.
Haydutlar alacaklarını almış, çekip gitmişler.
Kervancılarla derviş baş başa kalınca kervancılardan biri dervişe;
─ Sen ne duygusuz bir adammışsın! Soyulan bu kadar yolcu kan ağladığı halde, sen keyif ediyordun. Gözümüzden kaçtı sanma, diye çıkışmış.
Derviş hiç istifini bozmamış;
─ Bırak beni kardeşim. Bütün ömrümce fakirliğimin cefasını çektim, birkaç dakika olsun sefasını da süreyim.
