Nasrettin Hoca bir vakit eşeğini hava alsın diye evin damına çıkarmış.
Aradan biraz zaman geçince ‘yeter artık, inme vakti’ diye düşünmüş.
Çekmiş eşeği damdan, kan ter içinde kalmış hoca ama nafile inmemiş eşek bir türlü.
Ne halin varsa gör bre eşek, deyip orada bırakıp aşağı inmiş.
Oynama alanı bulan eşek zıplamış durmuş damda.
Öyle zıplamış öyle zıplamış ki dam delinip aşağı düşüp ölmüş.
Akıbeti ibretle izleyen hocamız hemen dersi çıkarmış tabi;
“Demek ki eşeğin mertebesini yükseltirsen hem bulunduğu yere zarar veriyor, hem de kendine.”
