Ünlü Hatip Demosthenes, Atina’da agorada yurttaşlarına ülkenin geleceği üzerine önemli bir söylev için kürsüye gelince halk dinlemek istemez, yaygaraya başlar.
Bunun üzerine Demosthenes şöyle der:
─ Yalnızca iki söz söyleyeceğim size, hepsi o kadar!
Gürültü patırtı kesilince de hemen bir öykü anlatmaya girişir:
“Bir zamanlar bir delikanlı, Atina’dan Mepara’ya gitmek için bir eşek kiralamış. Eşeğin sahibi de aynı yere gideceği için beraber yola çıkmışlar.
Epey yol aldıktan sonra, öğle sıcağı tepelerinde yumurta pişirmeye başlamış. Dinlenmek için bir su kenarına oturmuşlar.
Ortalıkta gölge mölge olmadığından bay sahip, eşeğin gölgesine uzanmış.
Eşeği kiralayan genç de karşı çıkmış bu rahatlığa, eşeğin gölgesine yatmak benim hakkım demiş.
Sahibi diretmiş:
─ Ne münasebet, eşek benim!
Bay kiracı da eşeği kiraladığını söylemiş ama sahip hiç oralı olmamış ve sürdürmüş sözü:
─ Kiraladınsa eşeği kiraladın, gölgesini değil…
Arkasından mal sahibi ile kiracı arasında bir kıyamettir kopmuş…”
Bu sözden sonra Demosthenes, lafını keserek kürsüden inmiş.
Halk, merak içinde bağırmaya başlamış:
─ Ee, söylesene be adam, sonra ne olmuş?
Bu feryat figan üzerine ünlü hatip, kürsüye yeniden çıkmış ve halkı bir süzdükten sonra şöyle demiş:
─ Ne adamlarsınız yahu, iyiliğiniz için iki laf edeyim dedim, izin vermediniz de bir uyuz eşeğin gölgesini mi merak ediyorsunuz?
***
Hikayemiz bu şekilde… Şimdi ortada hala yanıtlanmayı bekleyen bir soru var; sahi eşeğin gölgesi kimin?
