Amerika’da bir üniversitede Profesör derse şöyle başlamış;
─ Düşünün ki bugün dünyanın son günü. Yarın bu saatte her şey bitecek. Kurtuluş şansınız yok. Bugün ne yapardınız?
Her öğrenci sırayla ayağa kalkıp ne yapacağını söylemiş…
─ Tüm sevdiklerimi son bir kez görmek isterdim.
─ Ailemle vakit geçirirdim.
─ Anneme ve ya babama giderdim.
─ Arkadaşlarımla yarım saat eski günlerdeki gibi basket oynardım.
─ Barbekü partisi yapardım.
─ Sevgilimle son ana kadar sevişirdim.
─ Tüm sevdiğim yemekleri yerdim.
─ Yatar uyurdum.
─ Ormanda son defa dolaşırdım.
─ Aşık olduğum ama bir türlü söyleyemediğim kişiye aşkımı itiraf ederdim.
─ Güneşin doğuşunu ve batışını son defa seyrederdim.
─ Akşam yıldızları seyrederdim.
─ En sevdiğim yemeği hazırlar, tüm sevdiklerimi akşam yemeğe davet ederdim.
─ Piknik yapardım.
─ Hayatta en çok gitmek istediğim yere gider, ömrümün kalanını orada geçirirdim.
─ Üzdüklerimi arar, özür dilerdim.
Profesör söylenenleri tek tek tahtaya yazmış. Sonra gülerek sınıfa dönmüş ve;
─ Bu kadar değer verdiğiniz şeyleri yapmak için dünyanın son gününü beklemek şart mı…