Aziz Nesin Moskova’ya gitmiş. Çevirmen olarak Türkoloji’yi yeni bitirmiş Vera adlı genç bir kızı vermişler yanına.
“Ne kadar şanslıyım,” demiş Vera. “Mezun olur olmaz sizin gibi ünlü bir yazara çevirmenlik yapıyorum.
Üstelik iki gün sonra Yaşar Kemal geliyor, O’nun çevirmeni olarak da beni görevlendirdiler. Türkçemi ilerleteceğim.”
“Boşuna sevinme,” demiş Aziz Nesin. “Yaşar Türkçe bilmez.”
Vera şaşkın… “Türkçe bilmez mi?”
“Bilmez…”
İki gün sonra Yaşar Kemal’i karşılamış Vera.
Yaşar Kemal, “Merhaba bacım” demiş. Sarılmış Vera’nın boynuna.
Yanaklarından öpmüş. Şakır Şakır konuşmaya başlamış.
Vera yine şaşırmış:
“Ne kadar güzel Türkçe konuşuyorsunuz.”
Şaşırma sırası Yaşar Kemal’e gelmiş:
”Anlayamadım…”
“Sizin Türkçe bilmediğinizi söylemişlerdi de…”
Yaşar Kemal gülmüş:
“Haa… demek Aziz Moskova’da!”