Birinci ve İkinci Dünya savaşlarını yaşamış ve savaşın, dehşetin tam ortasında kalmış bir çocuk yıllar sonra Almanya’da bir liseye müdür olur.
Her yeni eğitim-öğretim sezonunun başında öğretmenlere bir mektup gönderir.
Mektup şöyledir:
“Bir toplama kampından sağ kurtulanlardan birisiyim.
Gözlerim, hiç bir insanın görmemesi gereken şeyleri gördü.
İyi eğitilmiş ve yetiştirilmiş mühendislerin inşa ettikleri gaz odaları, iyi yetiştirilmiş doktorların zehirlediği çocuklar, işini iyi bilen hemşirelerin vurduğu iğneler ile ölen bebekler, üniversite ve lise mezunlarının vurup yıktığı insanlar…
Eğitimden bu nedenle kuşku duyuyorum.
Sizlerden istediğim şudur;
Öğrencilerinizin insan olması için çaba harcayın.
Çabalarınız, bilgili canavarlar ve becerikli psikopatlar üretmesin.
Okuma-yazma, matematik, çocuklarımızın daha fazla insan olmasına yardımcı olursa, ancak o zaman önem taşır…”